Krótka rozmowa telefoniczna

Dzwoni telefon.
- Cześć kochanie. Jak się masz?
- Cześć Misiu, dobrze, a Ty?
- Umieram z głodu. (P wymyślił sobie restrykcyjną dietę i teraz - dzień drugi diety (sic!) - cierpi nieziemskie katusze, o czym musi kominukować z dużą częstotliwością, by przez przypadek nikomu nie umknął fakt, jak bardzo P się poświęca :p )
- Pech.
- Żartuje. Nie jest źle. Słuchaj, dzwonił do mnie  P. z R., do którego dzwonił B.
- Aha
- I chciał, żebym znowu pojechał do N. Pojechałabyś ze mną?
Cisza. Bardzo krótka to była chwila ciszy, bo tak naprawdę nie było się nad czym zastanawiać.
- Kiedy?
- Jutro z rana. Ale raczej nie będę tam nocował.
- Aha. A jak wcześnie z rana?
- 5.
- Hmm… dobrze.
- Jeszcze musiałbym się dowiedzieć szczegółów.
- Oki.
- Zadzwonię za chwilę.
10 minut później.
- Cześć kochanie, to ja.
- Cześć. (udaję zaskoczenie :P)
- Zatem… P chce żebym pojechał jeszcze dziś wieczorem, by rano być już w biurze. Co sądzisz?
- Aha. Dobrze.
- Pojedziesz ze mną?
- Pojadę. Sprawdzę tylko prognozę pogody. Dam ci znać.
- Buziaki.
Prognoza pogody: leje, wieje, relatywnie zimno.
‘Pojedziesz ze mną’ dźwięczy mi w uszach. ‘Pojadę’ pada odpowiedź.
Kurcze, gdzie to słońce się podziało?Q?Q?Q?QQ?Q??Q?Q?